De Golf van Biskaye

De oversteek van Camaret sur Mer naar A Coruna van 7 aug t/m 10 aug. 2015

Waarschuwing: deze tekst is te lang voor alle internetcritici en mensen zonder geduld.

Hoe voelt dat nou zo’n oversteek zul je je als niet ervaren zeeman afvragen? Welnu ik zal proberen een omschrijving te geven van onze derde nacht die de werkelijkheid toch tekort doet maar allee daar gaat ie:

Beweging

Stel je de wildste kermis- of pretpark attractie voor en vermenigvuldig dat met een factor 2 tot 3. Je zit dan een beetje op het bewegingsniveau zoals wij dat ervaren hebben. Je wordt door elkaar geschudt, van voor naar achter, van links naar rechts en ook nog van boven naar beneden. Dit niet voor de duur van 30 sec. nee, tel maar op een twaalf-dertien uur lang. Zonder dat je kunt slapen want in je bed ( in de achterzijde van het schip) is de bewegingssterkte nog een factor hoger. Je hele lichaam is door dat gegooi behoorlijk vermoeid en vol beurse plekken. Naar de wc gaan blijft een wonderlijke ervaring.

Geluid

Dus je hebt nu een indruk van de beweging van het schip en je lichaam. Nu komt daar nog het geluid bij, van buiten een oorverdovend gebonk van de golven van 4-5 m die tegen de zijkant van het schip slaan en de fluitende wind. Het geluid van binnen uit is zo mogelijk nog een graadje erger: stel je voor je probeert 10 min te gaan slapen op het eind van de nacht als je echt kapot moe bent. Heb je ‘m ? Stel je vervolgens voor dat er naast je bed drie drumstellen staan waarvan twee met snare- drums. Op alle drie zijn enthousiaste maar beginnende hard-rock drummers in drie verschillende ritmes hun oefeningen aan het doen. Dan heb je zo’n beetje het geluid dat het schip zelf maakt; de kastjes en alles wat erin zit. Gedurende die twaalf-dertien uur denk je dat aan het geluid gewend bent maar nee: net dan doen die drummers er nog een schepje bovenop lijkt het wel. Je slaapt dus niet.

Licht

Langzaam verdwijnt het licht als de zon onder gaat. Wat komt is een pikdonkere nacht. De golven slaan tegen de bakboordkant van het schip maar lijken van alle kanten te komen. Je kunt er niet op anticiperen want je ziet ze gewoonweg niet. Je ziet allen het schip, maar als Jos twee meter verder zit maar wel een meter hoger gelift wordt is dat toch visueel een vreemde ervaring. En dan rond 06.30 u komt het ochtendgloren. Nou ja ‘gloren’: het regent en stormt nog steeds. Maar in ieder geval zien we weer wat. Tegen 10.00u wordt het eindelijk eens wat beter pfff.

Zwaar maar..

Ja het was zwaar, de eerste dag ook grote golven en harde wind maar alles ’mee’ waardoor we goed opschoten. Maar wel dolfijnen gezien die zich helaas niet lieten fotograferen of filmen.

De tweede dag fantastisch; prachtig ‘kortebroeken’ weer met een zacht deinende Golf van Biskaye en geen wind. Als kers op de taart: walvissen gespot. Een heel bijzondere ervaring die we niet hadden willen missen.

Ervaring

We hebben het gedaan: de Golf van Biskaye in 71 uur. We zijn allebei totaal vermoeid maar hebben afgesproken dat als we de oversteek gedaan hebben ik trakteer op een Tripel Carmeliet. En zo komt het dat we om 12.00u op 10 aug. proosten met een lekker zwaar biertje. Voor de meesten waarschijnlijk een vreemd gezicht maar de mensen die hier ook de oversteek gedaan hebben snappen het allemaal.

Was het de moeite waard allemaal? Ja, we hebben zoveel ervaren. Je komt zo dicht bij jezelf, je geeft je over aan de elementen, vecht ertegen. Je komt jezelf tegen. Als team wordt je sterk, je geeft de een wat steun als die het nodig heeft en je krijgt het als jij het nodig hebt. Bijzonder.

Dus: was het de moeite waard: ja zonder twijfel maar wat mij betreft; de Golf oversteken: nooit meer :-)