Even Jos persoonlijk

Effe Persoonlijk…

Ik zeil al vanaf mijn 12^e,  geleerd op een 16m2 en zo was de liefde voor water, wind en boten geboren…Het ultieme gevoel van vrijheid en avontuur!

Ik ben  een echte funzeiler,  genietend van de elementen, veel wind, zon  en  golven…Yes! Tot voor de Bonaire Challenge waren het vooral de Maasplassen, Barcelona en eilanden zoals Mallorca,  Tenerief en St. Maarten, lekker zeilen op dat blauwe water  en elke avond weer  veilg in willekeurig romantisch haventje, lekker eten,  uitslapen en  weer lekker doelloos zeilen onder warm zonnetje mmmmm…     

De Challenge…Nadat Ed ja had gezegd om met mij naar Bonaire te zeilen begon het allemaal pas echt!

…Yes we gaan ervoor…We hebben nog ruim een jaar, dus tijd zat….

Keek op dat moment door een erg roze bril…..Vele anderen waaronder een meid van 17 hadden het al  gedaan…Dus..

We gingen naar beurzen, lieten ons inlichten en ik zou die boot wel op tijd klaar krijgen…En een week samen klussen met Ed moest het zeker wel lukken… Het werd een race tegen de klok…Alle apparatuur was nieuw, onbekend…Nog effe een curscus marifoon..Effe stuurautomaat.. Etc…Oh ja we zouden ook nog oefenen op de zee..Ed kon tenslotte nog niet zeilen..Geen tijd meer voor gehad.. 

15 Juli

Eindelijk alleen met Ed op de boot alles opgeruimd, effe zeilen en alles testen op het Haringvliet, wauw het werkt , morgen gaan we!! 

Op onze blog kun je aardig volgen wat er toen gebeurde…maar niets vanaf de 16e zou zo zijn als gedacht…het wennen samen op  11.4 x 3  mtr was nieuw…

Ed en ik zijn heel verschillend en alfa  mannetjes en beide gewend om te delegeren….Heel bijzonder hoe wij daarmee zijn omgegaan! Was net mini gezinnetje…haha  

De boot het zeilen in alle omstandigheden..

Voor de eerste keer met mijn bootje op de ruwe zee , spannend ..Met life lijnen vast in de kuip…Golven van 5 mtr ...De koers halve wind en dus ook golven dwars op de boot…Gaandeweg voelde ik wat Puur6962 kon en durfde de stuurautomaat ook in zwaarder weer te laten sturen.

Het was echt prachtig om met  25 tot 30 knopen wind op een ruwe zee te zeilen lekker achter het roer, gezicht in de wind..Het zoute water proevend en de brekende golven proberen te ontwijken….Wauw!!

S’nachts zeilen was spannend en zwaar, ik durfde nog niet te vertrouwen zonder zicht te varen.. Elke 15 minuten wekkertje ging af …Om de beurt gingen we kijken..De hele nacht…Doordat Ed nog niet zeilen kan en diverse situaties logischer wijs nog niet aan kon heb ik ontdekt wat het betekend om oververmoeid, koud en nat   door te moeten gaan, Ed ook oververmoeid en koud steunde mij op momenten dat ik het effe niet meer had, hij vertrouwde op mij! Dat was prachtig!

Op momenten dat we weer veilig in de haven kwamen zijn we elke keer bijzondere mensen tegen gekomen die ons verder hielpen, dat kon geen toeval zijn….

Dankbaar

Ik ben super dankbaar dit mee te mogen maken…De roze bril is af ….Ben  nederiger …Nog meer respect voor de zee…Nog meer zin om me te bekwamen en een echte zeezeiler te worden! 

Omdat we Tenerief niet gehaald hebben en de agenda van Ed vol zit, ga ik nu op zoek naar een overzeiler om de boot in Tenerief te krijgen!!

Ik wil samen met Ed dit jaar deze Challenge naar Bonaire afmaken !!

Bedankt voor jullie fantastische medeleven en interesse en sponsoring!!

Wordt vervolgd……………………………